نویسنده: المیرا اسدی

اگر شما فردی هستید که حس می‌کنید می‌تونید فرصت‌های شغلی خارج از کشور رو امتحان کنید و تجربه کار در یک کشور دیگه رو داشته باشید، احتمالا از همون اول به این فکر افتادید که جواب این سوال (چگونه برای کار در خارج از کشور رزومه بنویسیم؟) چیست؟ چون واقعیت این که رزومه‌ای که برای یک شرکت ایرانی نوشته می‌شه، الزاما برای یک شرکت آمریکایی، اروپایی یا کانادایی مناسب نیست.

مثلا وقتی شما برای یک شرکت در آمریکا رزومه می‌فرستید، مدیر استخدام باید بعد از خوندن رزومه‌ شما متوجه بشه که شما فقط ترجمه‌ی رزومه‌ خودتون رو نفرستادید، بلکه با استانداردهای رزومه‌نویسی اون کشور، فرهنگ استخدام و حتی انتظارات کارفرماها هم آشنا هستید و دقیقا می‌دونید چه اطلاعاتی مهم‌ هستند و چطور باید اون‌ها رو شفاف و حرفه‌ای ارائه بدید.

اگر هنوز نمی‌دونید که رزومه دقیقا چیه و فکر میکنید که باید اطلاعات تخصصی و کاملی رو در مورد رزومه بدونید پیشنهاد میکنیم مقاله رزومه چیست و چرا به آن نیاز داریم؟ رو بخونید.

در ادامه، چند نکته‌ی کاربردی رو بررسی می‌کنیم که چگونه برای کار در خارج از کشور رزومه بنویسیم؟

در ادامه، میخونیم:

• رزومه‌ شما باید مطابق کشور باشه یا شرکت؟
• رزومه‌ی بین‌المللی چه فرقی با رزومه‌ی داخلی داره؟
• چطور رزومه‌ای بر اساس قوانین یک کشور بنویسیم؟
• نتیجه‌گیری
• سوالات متداول

رزومه‌ شما باید مطابق کشور باشه یا شرکت؟

اول از همه قبل از هر کاری شما باید از خودتون بپرسید که این شغل از شما می‌خواد رزومه‌ای بر اساس استانداردهای کشور مقصد بفرستید، یا رزومه‌ای مطابق با سبک خود شرکت؟

واقعیت اینه که یک فرق بزرگ بین شرکت بین‌المللی که در یک کشور خارجی شعبه داره و یک شرکت محلی همون کشور وجود داره.
مثلا اگه شغلی در یک شرکت آمریکایی باشه، نوشتن رزومه بر اساس استانداردهای کشور مقصد خیلی کمک نمی‌کنه.( مثل وقتی برای IBM در کره‌ی جنوبی درخواست می‌دید) شرکت‌های بزرگ معمولا سبک و استانداردهای خودشون رو دارن و خیلی وقتا این سبک بر اساس کشور مبدأشون شکل گرفته.

یک نکته مهم مربوط به محیط کار هست، اونم این که:

• اگه بیشتر کارکنان شرکت نیروهای بین‌المللی باشند، احتمالا نیازی نیست خودتون رو درگیر رزومه بر اساس استانداردهای کشور مقصد کنید.یعنی شرکت به سبک جهانی خودش نگاه می‌کنه، نه استاندارد کشوری که شعبه اونجا هست.
• اما اگه شرکت بیشتر کارکنانش از همون کشور هستند، انتظار داره رزومه شما مطابق با استانداردهای رزومه‌نویسی همون کشور باشه. یعنی وقتی شرکت رزومه رو می‌بیند، حس کند که فرد کاملا با معیار ها هماهنگ هست.

اما همیشه این موضوع ساده نیست. قبل از نوشتن رزومه، حتما در مورد شرکت و شغلی که می‌خوایید درخواست بدید تحقیق کنید. ممکنه شرکت بین‌المللی باشه، اما شعبه محلی به صورت مستقل عمل کنه؛ اون موقع بهتره رزومه‌ شما مطابق با استانداردهای همون کشور باشه.

کمی پیچیده به نظر میاد، ولی رعایت این نکات واقعا شانس دیده شدن رزومه‌ شما رو بالا می‌بره.

رزومه‌ی بین المللی چه فرقی با رزومه‌ی داخلی داره؟

یک نکته مهم دیگه که باید بهش توجه کنید، اینه که فارغ از نوع شرکتی که براش درخواست می‌دید، رزومه‌ای که برای یک موقعیت شغلی خارج از کشور می‌فرستید با رزومه‌ای که داخل کشور آماده می‌کنید فرق داره.

در رزومه‌ی بین‌المللی، فقط مهارت‌ها و تجربه‌های فنی مهم نیست؛ کارفرماها دوست دارند بدونند آیا شما می‌تونید خودتون رو با محیط کاری جدید، آدم‌هایی از فرهنگ‌های مختلف و سبک‌های کاری متفاوت وفق بدید یا نه. به همین خاطره که نسبت به رزومه‌های داخلی، باید تأکید بیشتری روی ویژگی‌های شخصیتی و مهارت‌های فردی‌ خودتون داشته باشید.

حالا ممکنه بپرسید چطور می‌تونید این موضوع رو در رزومه نشون بدید؟ چند راه ساده و کاربردی داریم:

• می‌تونید اول رزومه‌ یک هدف شغلی کوتاه یا یک خلاصه‌ی حرفه‌ای بذارید و شفاف بگید تو چه زمینه‌ای توانمند هستید، چرا کارتون رو دوست دارید و دنبال چه مسیری هستید.
• اگه تازه فارغ‌التحصیل شدید و تجربه کاری زیادی ندارید، بخش تحصیلات رو دقیق‌تر بنویسید؛ از پروژه‌هایی که انجام دادید، تیم‌ها یا انجمن‌هایی که عضو بودید و مهم‌ترین دستاوردهای علمی‌‌خودتون صحبت کنید.
• هر نوع تجربه بین‌المللی که دارید حتما ذکر کنید؛ حتی اگه چنین تجربه‌ای ندارید، می‌تونید علاقه‌تون رو به سفر، یادگیری فرهنگ‌های مختلف و کار در محیط بین‌المللی رو برجسته کنید.
• روی مهارت‌ها و ویژگی‌هایی تمرکز کنید که نشون بده شما گزینه‌ای مناسب برای کار در یک محیط بین‌المللی هستید؛ مثل انعطاف‌ پذیری، ارتباط خوب با دیگران، کار تیمی و سازگاری با تغییر.

چطور رزومه‌ای بر اساس قوانین یک کشور بنویسیم؟

به طور ساده، رزومه یا CV قراره یک خلاصه از تحصیلات، مهارت‌ها و سابقه کاری شما باشه.
اما یادتون باشه که هر کشور قواعد و سبک خودش رو داره؛ از قالب و ظاهر رزومه گرفته تا این‌که چه اطلاعاتی مناسب هست که بیاد یا نه.

پس قبل از این‌که رزومه‌ رو بفرستید، حتما یک تحقیق کوتاه کنید تا بفهمید کشور مقصد چه استانداردهایی داره و روی چه چیزهایی باید تمرکز کنید. تو بخش‌های بعدی، قراره درباره‌ی این تفاوت‌ها صحبت کنیم تا مسیر براتون کاملا روشن بشه.

ایالات متحده آمریکا

اگه دارید برای یک شغل در آمریکا رزومه می‌فرستید، باید یک سری چیزها رو بدونید:

• در آمریکا، اکثر متقاضی‌ها از Resume استفاده می‌کنن، نه CV. چرا؟ چون CV آمریکایی معمولا سندی طولانیه (گاهی تا ۱۰ صفحه!) و بیشتر برای مشاغل آکادمیک، پزشکی یا تحقیقاتی کاربرد داره. رزومه استاندارد آمریکایی معمولا یک صفحه‌ و خلاصه و شفاف.
• اطلاعات شخصی مثل سن، ملیت یا وضعیت تأهل رو تو رزومه یا کاورلتر نذارید، چون این کار غیرحرفه‌ای هست.
• نیازی نیست علایق شخصی یا سرگرمی‌هاتون رو ذکر کنید، مگر اینکه واقعا به شغل مرتبط باشه.
• عکس اضافه نکنید؛ این کار معمولا برای جلوگیری از سوگیری و تبعیض توصیه می‌شه ( مشاغل بازیگری یا مدلینگ استثنا هستند).
• تو آمریکا باید خودتون رو مثل یک محصول ببینید و رزومه‌ رو به عنوان ابزار تبلیغاتی خودتون در نظر بگیرید.
• دستاوردها، شایستگی‌ها و تجربیات مرتبط رو شفاف، قاطع و برجسته بیان کنید. رقابت شدید هست و رزومه فرصتیه که واقعا بتونید بدرخشید. استفاده از واژه‌های قدرت مثل efficient, determined, achieved responsible خیلی توصیه می‌شه، چون نشون می‌ده انگیزه، تعهد و عمل‌گرایی دارید.

کانادا

وقتی می‌خوایید برای یک شغل در کانادا رزومه بفرستید، خیلی مهمه که رزومه‌ شما فرمت استاندارد کانادایی داشته باشه.

قبل از اقدام، حتما از بعضی تفاوت‌های جزئی بین مناطق انگلیسی‌ زبان و فرانسوی‌ زبان کانادا مطلع باشید.

چند نکته عمومی که بهتون کمک می‌کنه:

• رزومه‌تون کوتاه و جمع‌وجور باشه؛ حداکثر دو صفحه. اگه تازه فارغ‌التحصیل شدید و تجربه زیادی ندارید، یک صفحه توصیه می‌شه.
• اطلاعات تماس (ایمیل و شماره تلفن همراه) رو بالای رزومه درج کنید. اضافه کردن لینک شبکه‌های اجتماعی رایجه و معمولا LinkedIn کافی هست.
• بعد از اطلاعات تماس، یک هدف شغلی کوتاه بنویسید. از جملات کوتاه، پویا و پر از فعل‌های کنشی استفاده کنید و تأکید کنید چه ارزش و مهارتی برای شرکت دارید.
• تو بخش سوابق کاری هر نوع تجربه‌ای که داشتید رو ذکر کنید؛ حتی کارآموزی‌ها و فعالیت‌های داوطلبانه هم اهمیت دارند.
• رزومه باید کاملا منظم و مرتب باشه. کانادایی‌ها به دقت و نظم خیلی اهمیت می‌دن، پس قالب‌بندی و سبک رزومه رو دقیق رعایت کنید. از بولت‌پوینت و تیترگذاری استفاده کنید.
• در بخش‌های تحصیلات و سوابق کاری، جملات رو به صورت غیرشخصی بنویسید؛ از اول شخص استفاده نکنید و مستقیم دستاوردها و عملکرد خودتون رو توضیح بدید.

اروپا

توی اروپا به رزومه معمولا Curriculum Vitae یا CV می‌گن. تو اکثر کشورهای اروپایی، CV معمولا یک تا دو صفحه طول داره. بعضی کشورها هنوز قبول دارن که عکس توی CV باشه ولی دیگه داره کم‌رنگ می‌شه و به‌طور کلی داره قدیمی می‌شه.در ادامه قوانین رزومه نویسی رو در چند کشور اروپایی می‌خونیم:

بریتانیا

• یک CV بریتانیایی معمولا فقط یک صفحه هست.
• تو انگلستان، معمولا تحصیلات متوسطه هم تو CV نوشته می‌شه حتی اگه مدرک دانشگاهی داشته باشید. دلیلش اینه که آزمون‌های A Levels و O Levels سطح مهارت شما در بعضی درس‌ها رو نشون می‌دن. شما به عنوان یک متقاضی خارجی می‌تونید این بخش رو بنویسید یا ننویسید، اجباری نیست.
• CV رو با جملات کامل بنویسید، نه فقط بولت‌پوینت. برای مثال: “In this job position, I was managing social media and was responsible for creating and managing adverts on Facebook and Twitter.”
• عکس و تاریخ تولد رو از رزومه حذف کنید.
• معمولا در پایان CV، حداقل دو معرف یا کسایی که میتونند در مورد شما و توانایی ‌های شما اطلاعات بدن رو همراه با اطلاعات تماس‌ ارائه بدید.

فرانسه

• CV فرانسوی باید کوتاه و مختصر باشه، مگر اینکه سال‌ها تجربه کاری داشته باشید یا مقاله و نشریه‌های زیادی منتشر کرده باشید.
• گذاشتن عکس توی رزومه اشکالی نداره ولی حتما باید یک عکس حرفه‌ای (headshot) باشه.
• معمولا یک توضیح کوتاه درباره مهارت‌ها و اهداف کوتاه‌ مدت شغلی در ابتدای رزومه اضافه می‌کنند.
• تو بخش تحصیلات، فقط بالاترین مدرکی که گرفتید رو ذکر کنید، مگر اینکه تحصیلات قبلی به طور خاص مرتبط با مهارت یا دانش مهمی باشه.
• درباره مهارت‌های زبانی، توصیه می‌شه سطح تسلط خودتون رو دقیق بیان کنید.

آلمان

• آلمانی‌ها به رزومه می‌گن Lebenslauf که یعنی ‌(مسیر زندگی).
• آلمانی‌ها تو درخواست‌های شغلی خیلی سختگیرن؛ اگه CV راحت خوندنی و قابل فهم نباشه، احتمالا کنار گذاشته می‌شه.
• عکس پاسپورت حرفه‌ای خودتون رو بالای سمت راست CV بذارید.
• یک Lebenslauf آلمانی باید کاملا واقعی و دقیق باشه. یعنی فقط داده‌های واقعی، بدون هیچ جمله زیبا و اغراق‌آمیز یا توضیحات طولانی.
• هیچ خلأ زمانی تو CV نباید باشه. حتی اگه یک مدت کار نکردید، حتما توضیح بدید که اون مدت چه کاری انجام دادید.
• معمولا مدارک پشتیبان مثل گواهی‌ها، تقدیرنامه‌ها و مدارک آموزشی همراه Lebenslauf ارسال می‌شه.
• پیدا کردن شغل تو آلمان بدون بلد بودن زبان آلمانی خیلی سخته. البته استثنا وجود داره، ولی حداقل تسلط پایه به آلمانی خیلی کمک می‌کنه.

آسیا

رزومه در کشورهای آسیایی تفاوت‌های قابل توجهی با سبک‌های اروپایی یا آمریکایی داره. از ژاپن گرفته تا هند و امارات، هر کشور انتظارات خاص خودش رو داره؛ از نوع اطلاعات شخصی و گذاشتن عکس گرفته تا فرمت و طول رزومه. در ادامه قوانین رزومه نویسی رو در چند کشور آسیایی بررسی 5007

میکنیم:

ژاپن

• تو ژاپن معمولا عکس روی رزومه گذاشته می‌شه. عکس باید حرفه‌ای باشه و هرچه شیک‌تر و مرتب‌تر باشید، بهتره.
• رزومه باید به زبان ژاپنی نوشته بشه.
• رزومه ژاپنی شامل اطلاعات شخصی خیلی دقیق هست مثل جنسیت، تاریخ تولد، ملیت و آدرس.
• بهتره چند آشنا در شرکت داشته باشید. ژاپنی‌ها معمولا نسبت به خارجی‌ها کمی محتاط هستن، ولی پیدا کردن شغل به عنوان یک خارجی غیرممکن نیست.

سنگاپور

• هرچند سنگاپور مستعمره سابق بریتانیا بوده، ولی از Resume به جای CV استفاده می‌کنن.
• اطلاعات شخصی دقیق و جزئیات تماس باید در ابتدای رزومه درج بشه. گذاشتن عکس هم یک امتیاز محسوب می‌شه.
• رزومه سنگاپوری باید نسبتا محافظه‌کارانه، مرتب و واقعی باشه.
• قبل از بخش تحصیلات و سوابق کاری، یک هدف شغلی کوتاه بذارید.
• معمولا دو مرجع با اطلاعات تماس در پایان رزومه اضافه می‌کنند.

هند

• تو هند، رزومه هیچوقت شامل عکس یا اطلاعاتی مثل محل تولد، نژاد یا مذهب نمی‌شه.
• فقط روی چیزهای مرتبط و مهم تمرکز کنید؛ علاقه‌مندی‌ها یا موفقیت‌های کوچک اهمیتی ندارن.
• اغلب از فرمت عملکردی (Functional) به جای فرمت معکوس زمانی استفاده می‌کنن. معمولا یک خلاصه مهارت‌ها و تخصص‌ها در ابتدای رزومه می‌ذارند و مهم‌ترین دستاوردهای شغلی رو هم ذکر می‌کنند.
• رایجه که یک خلاصه اجرایی (Executive Summary) تو ابتدا رزومه باشه که تمام اطلاعات مهم شما رو تو یک نگاه جمع‌بندی کنه.

امارات متحده عربی

• تو امارات، رزومه می‌تونه خیلی طولانی باشه؛ معمولا تا چهار صفحه.
• مدیران استخدام خیلی دقیق رزومه‌ها رو بررسی می‌کنن، پس مطمئن باشید رزومه شما جزئیات کافی داره.
• چون قوانین ضد تبعیض نیست، گذاشتن عکس ضروریه. کارفرماها می‌خوان ببینن شما چطوری هستید و با عکس، رزومه شما قابل اعتمادتر می‌شه.
• اطلاعات شخصی و جزئیات تماس باید خیلی دقیق باشه. استخدام‌کننده‌ها می‌خوان همه چیز رو بدونن!
• می‌تونید کمی توصیف و جلوه‌های جذاب اضافه کنید، منظور این نیست که دروغ بگید، ولی رزومه باید پرانرژی و کمی دراماتیک باشه و نشون بده شما کارتون رو جدی می‌گیرید.
• مطمئن بشید رزومه شما از بقیه متفاوت باشه؛ همه چیز شیک و پرزرق و برق هست، پس رزومه هم باید همینطور باشه.

استرالیا

رزومه تو استرالیا یکم با سبک اروپایی یا آمریکایی فرق داره، پس وقتی می‌خواید برای یک شغل اقدام کنید، حتما رزومه‌تون رو با استاندارد استرالیا هماهنگ کنید. رزومه استرالیایی معمولا خیلی شفاف و جمع‌وجوره، با فرمت معکوس زمانی، بولت‌پوینت و حدود دو صفحه طول داره.

• رزومه استرالیا یک کم با سبک اروپایی یا آمریکایی فرق داره، پس وقتی برای یک شغل تو این کشور اقدام می‌کنید، حتما رزومه‌تون رو با استانداردهای استرالیا تطبیق بدید.
• رزومه استرالیایی معمولا واضح و مختصره، با فرمت معکوس زمانی (Reversed Chronological)، بولت‌پوینت و حدود دو صفحه طول دارد.
• توصیه می‌شه یک بیانیه ماموریت یا هدف شغلی کوتاه تو ابتدای رزومه بذارید، دو یا سه جمله کافیه.
• هیچ خلأ زمانی تو رزومه نداشته باشید. اگه بین دو شغل قبلی فاصله بود، توضیح بدید چه کاری انجام دادید.
• اصل کمتر، بیشتره رو رعایت کنید؛ طراحی ساده باشه، فونت و رنگ‌های عجیب استفاده نکنید. درباره محتوا هم خیلی شخصی نشید.
• رزومه باید تمرکز روی دستاوردها داشته باشه؛ فقط تجربه کاری ننویسید، توانایی‌ها و دستاوردهای خاصتون رو برجسته کنید.
• اگه تجربه کاری کمی دارید، روی فعالیت‌های فوق برنامه و کارهایی که فراتر از مسئولیت‌های خود انجام دادید تمرکز کنید.
• واضح بنویسید که چطور شرکت از استخدام شما سود خواهد برد. نقاط قوت و ارزش خودتون رو نشان بدید.
• چند علاقه‌مندی و سرگرمی جذاب هم در انتهای رزومه اضافه کنید، سعی کنید شخصیت خودتون رو نشون بدید.
• اصلا اطلاعات سن، نژاد یا مذهب رو ننویسید و عکس هم نذارید.

نتیجه گیری

نوشتن رزومه برای کار در خارج از کشور فقط ترجمه‌ی رزومه داخلی نیست؛ یک مهارت مهمه که نشون می‌ده شما فرهنگ کاری، انتظارات کارفرما و استانداردهای استخدام کشور مقصد رو می‌شناسید.
هر کشور و حتی هر شرکت قوانین نانوشته‌ی خودش رو داره؛ از طول رزومه و نوع محتوا گرفته تا اطلاعات شخصی، عکس و حتی لحن نوشتار.

اگه قبل از ارسال رزومه، یکم تحقیق کنید، رزومه‌تون رو متناسب با کشور یا شرکت هدف تنظیم کنید و تمرکزتون رو روی دستاوردها، مهارت‌ها و تطبیق پذیری بین‌المللی بذارید، شانس شما برای دیده‌شدن و دعوت به مصاحبه به شکل محسوسی بیشتر می‌شه.

در نهایت، رزومه بین‌المللی خوب رزومه‌ای هست که:

• واضح، حرفه‌ای و بدون حاشیه باشه
• روی ارزش آفرینی شما برای شرکت تمرکز کنه
• و نشون بده شما آماده‌ی کار در یک محیط کاری جدید و چند فرهنگی هستید

اگه دنبال تجربه‌ی کاری خارج از کشور هستید، رزومه‌تون اولین و مهم‌ترین قدم شماست؛ پس براش وقت بذارید.

سوالات متداول

۱. آیا می‌تونیم یک رزومه ثابت برای همه کشورها بفرستیم؟

نه واقعا. بهتره یک رزومه پایه داشته باشید، اما برای هر کشور یا حتی هر موقعیت شغلی، اون رو شخصی‌ سازی کنید. بعضی کشورها عکس می‌خوان، بعضی نه؛ بعضی روی دستاوردها حساسن، بعضی روی سابقه‌ی تحصیلی.

۲. ترجمه‌ی رزومه فارسی به انگلیسی کافی هست؟

خیر. ترجمه به‌تنهایی کافی نیست. رزومه باید از نظر ساختار، محتوا و لحن هم مطابق استاندارد کشور مقصد نوشته بشه؛ وگرنه خیلی زود کنار گذاشته می‌شه.

۳. رزومه بهتره مطابق کشور نوشته بشه یا شرکت؟

بستگی داره.اگه شرکت بین‌المللی با نیروی چندملیتی هست، معمولاً استاندارد خودش مهم‌تره و یا اگه شرکت محلیه و بیشتر نیروها بومی هستن، بهتره رزومه مطابق استاندارد همون کشور باشه.

۴. حتما باید کاورلتر هم ارسال کنیم؟

در اغلب موارد بله، مخصوصا برای آمریکا، کانادا، اروپا و استرالیا. کاورلتر فرصت خوبیه که نشون بدید چرا گزینه مناسبی برای اون موقعیت شغلی و اون کشور هستید.

۵. اگه سابقه کار بین‌ المللی نداشته باشیم، شانس کمی داریم؟

نه لزوماً. می‌تونید روی مهارت‌های نرم، سازگاری، توانایی کار تیمی، پروژه‌ها، دوره‌ها یا حتی علاقه‌تون به کار در محیط بین‌المللی تأکید کنید.

۶. طول استاندارد رزومه بین‌المللی چقدره؟

بسته به کشور فرق می‌کنه:

• آمریکا: معمولا ۱ صفحه
• کانادا: ۱ تا ۲ صفحه
• اروپا: ۱ تا ۲ صفحه
• استرالیا: حدود ۲ صفحه
• امارات: حتی تا ۴ صفحه

۷. استفاده از قالب‌های آماده رزومه خوبه؟

برای شروع بد نیست، ولی حتما مطمئن بشید قالب با استاندارد کشور مقصد هماهنگه و بیش از حد گرافیکی یا شلوغ نیست.

ورود به بازار کار همیشه آسون نیست، مخصوصاً وقتی همه‌چیز با یک رزومه ساده شروع می‌شه. کلی وقت می‌زارید، رزومه می‌نویسید، ولی هیچ پاسخی نمی‌گیرید. این موقعیت برای خیلی‌ها آشناست. حتی آدم‌های باتجربه هم گاهی با همین سکوت روبه‌رو می‌شوند و نمی‌دونند دقیقاً مشکل از کجاست؟! و واقعا چرا رزومه من رد می‌شه؟

اگه هنوز مطمئن نیستید دقیقاً رزومه چیه و چرا این‌قدر مهمه، پیشنهاد می‌کنیم نگاهی به مقاله‌ی “رزومه چیست و چرا به آن نیاز داریم؟” بندازید. اونجا همه‌چیز رو از پایه توضیح دادیم.

واقعیت اینه که رد شدن رزومه لزوماً به معنی نداشتن توانایی یا شایستگی نیست؛ گاهی فقط چند اشتباه ساده باعث می‌شه رزومه‌ شما اصلاً به مرحله بررسی نرسه.

بیشتر شرکت‌ها برای غربال اولیه از سیستم‌های هوشمند و ATS استفاده می‌کنند، الان دیگه رقابت خیلی نسبت به قبل بیشتر شده و مدیران منابع انسانی هم، زمان محدودی دارند. در چنین شرایطی، رزومه‌ای شانس دیده شدن داره که دقیق، هدفمند و طبق استاندارد روز نوشته شده باشه.

در این مقاله قراره مرحله به مرحله بررسی کنیم که چرا ممکنه رزومه‌ شما رد بشه، چه از طرف سیستم‌های خودکار، چه از نگاه انسان‌ها. از اشتباه‌های کوچیک تازه‌کارها گرفته تا خطاهای بزرگ افراد باتجربه، همه رو زیر ذره‌بین می‌گذاریم و در نهایت می‌بینید که چطور می‌شه رزومه‌ای ساخت که نه فقط خوانده بشه، بلکه واقعاً توجه رو جلب کنه.

آنچه در ادامه خواهید خواند:

• چرا رزومه‌ شما رد می‌شه؟
• دلایل رد شدن رزومه برای تازه کارها
• دلایل رد شدن رزومه برای با تجربه‌ها
• نتیجه‌گیری
• پرسش های متداول

چرا رزومه‌ شما رد می‌شه؟

حقیقتش اینه که بیشتر رزومه‌ها نه به خاطر نداشتن توانایی، بلکه به خاطر چند اشتباه ساده رد می‌شوند. بعضی‌ها فکر می‌کنند نتیجه “بدشانسی” یا “رقابت زیاد” هستش، اما واقعیت این نیست. توی این بخش، می‌ریم سراغ اشتباهات شما:

۱. رزومه‌ شما هماهنگ با آگهی شغلی نیست

بزرگ‌ترین دلیل رد شدن رزومه همینه. واقعیت اینه که هیچ دوتا موقعیت شغلی دقیقاً مثل هم نیستند. وقتی رزومه‌ رو بدون تغییر برای ده موقعیت مختلف می‌فرستید، یعنی به کارفرما نشون دادید وقت ندارید.

مثلاً برای موقعیت “مسئول دفتر” اگه بنویسید تجربه هماهنگی جلسات، پاسخ‌گویی به تماس‌ها و تنظیم تقویم کاری مدیر رو دارید، خیلی قانع‌کننده‌تره تا اینکه فقط بنویسید “مسلط به کارهای اداری”. پس بهتره هر بار، رزومه‌ رو با چند دقیقه زمان گذاشتن، شخصی‌سازی کنید؛ همین تغییر کوچک شاید باعث بشه باهاتون تماس بگیرند.

سیستم‌های فیلترینگ (ATS) دقیقاً دنبال کلیدواژه‌های همون آگهی می‌گردند؛ پس اگه اون‌ها رو نداشته باشید، رزومه‌ حتی به دست کارفرما هم نمی‌رسه. باید هر بار بخش مهارت و سوابق‌تون رو طوری بنویسید که با نیاز اون شغل همخوان باشه.

یکی از وب‌سایت‎‌های شبیه ساز ATS معروف، Jobscan است. با استفاده از این ابزار می‌تونید اشکالات رزومه خودتون رو خیلی ساده، بفهمید.

۲. رزومه خیلی شلوغه یا پر از طرحه

رزومه باید سریع خونده بشه. قالب‌های چندستونه، فونت‌های عجیب یا رنگ‌های زیاد نه تنها کمکی نمی‌کنند، بلکه احتمال رد شدن رو بالا می‌برند. استخدام‌کننده وقتی بین ۵۰ تا رزومه یکی دوتا رزومه ساده و مرتب ببینه، ناخودآگاه همونا رو انتخاب می‌کنه.

رزومه مثل بیلبورد تبلیغاتی تو خیابون شلوغه؛ هیچ‌کس وقت نداره جزئیات جداول رنگی و فونت‌های فانتزی رو بخونه. فقط باید پیام اصلی تو چند ثانیه دیده بشه.

۳. فقط درباره کار گفتید و نه نتیجه‌ای که گرفتید

یکی از رایج‌ترین اشتباه‌ها در رزومه‌نویسی اینه که فقط بنویسید چی کار کردید، نه اینکه چی به‌دست آوردید. بیشتر افراد فکر می‌کنند لیست کردن مسئولیت‌ها کافیه، اما کارفرما دنبال “تأثیر” هست، نه “تکلیف”.

وقتی می‌نویسید “مدیریت تیم فروش”، چیزی نگفتید که بقیه نگفته باشند. ولی وقتی بنویسید “افزایش ۲۵٪ فروش در سه ماه با اصلاح فرآیند تیم”، دارید به کارفرما نشون می‌دید که حضورتون نتیجه داشته. اعداد و درصدها خیلی سریع‌تر از کلمات اثر می‌ذارند؛ نشون می‌دهند افزون بر کاری که کردید، توی اون موفق هم بودید.

حتی اگه تجربه‌تون مربوط به پروژه‌های کوچیک یا دانشگاهی باشه، باز هم می‌تونید عدد و نتیجه اضافه کنید. مثلاً به‌جای اینکه بنویسید “عضو تیم طراحی وب بودم”، بنویسید “اولین نسخه وب‌سایت دانشجویی رو طراحی کردم که بازدیدش تا ۵۰۰ کاربر در ماه هم رسید”. این کار باعث می‌شه رزومه‌ از حالت گزارشی خارج بشه و به یک داستان موفقیت تبدیل بشه.

یادتون باشه استخدام‌کننده دنبال کسیه که بتونه ارزش خودش رو با مدرک نشون بده، نه فقط با ادعا. پس سعی کنید هر جمله از رزومه‌ پاسخ این سؤال باشه: من دقیقاً چه تغییری توی نتیجه ایجاد کردم؟ بیشتر رزومه‌ها به خاطر همین کلی‌گویی رد می‌شوند؛ چون استخدام‌کننده نمی‌فهمه خروجی کارتون چی بوده.

۴. جزئیات زیاد و نامربوط

رزومه نباید دفتر خاطرات کاری شما باشه. هر سابقه یا فعالیتی که به موقعیت درخواستی مربوط نیست، فقط باعث شلوغی می‌شه. کارفرما دنبال رزومه‌ایه که سریع بفهمه آیا این آدم برای این کار مفیده یا نه.

۵. غلط‌های نگارشی و ایمیل غیرحرفه‌ای

شاید عجیب به نظر برسه، اما یکی از سریع‌ترین راه‌های حذف شدن رزومه همین اشتباه‌های ریزی هست که تو نگاه اول به چشم میاد. یک غلط تایپی ساده یا ایمیلی که حالت حرفه ای نداره، می‌تونه زحمات چند ساعت شما رو در چند ثانیه از بین ببره.

کارفرما وقتی رزومه‌ای رو می‌بینه که توش کلمات اشتباه وجود داره، یا فاصله و نقطه‌گذاری نا‌مرتب داره، ناخودآگاه این حس رو می‌گیره که نویسنده‌ رزومه، آدم دقیقی نیست. توی دنیای حرفه‌ای، بی‌دقتی حتی اگه در کلمات باشه، نشونه‌ بی‌احتیاطی در کار هم به حساب میاد.

ایمیل هم از همون دسته خطاهایی هست که معمولاً هیچ‌کس جدی نمی‌گیره ولی نتیجه‌اش جدیه. آدرس‌هایی مثل lovelygirl98@ یا kingofgame@ شاید برای اکانت شخصی بامزه باشند، ولی برای رزومه یک تابلوی هشدار محسوب می‌شوند. بهتره همیشه از ایمیلی با اسم واقعی‌ استفاده کنید (مثلاً name.lastname@gmail.com) تا حس حرفه‌ای بودن منتقل بشه.

۶. رزومه‌ مبهم و غیرشفاف

اگه کارفرما نتونه از روی رزومه بفهمه دقیقاً چه توانایی‌هایی دارید یا در چه حوزه‌ای تخصص دارید، همون لحظه رد می‌شید. عنوان شغلی، مهارت‌های کلیدی و نتایج باید مشخص و واضح نوشته شوند.

۷. اطلاعات اضافی و قدیمی

سال تولد، کد پستی، وضعیت تأهل، نوع خدمت سربازی یا سال دقیق فارغ‌التحصیلی معمولاً ضرورتی نداره. بعضی سیستم‌های خودکار ممکنه بر اساس همین داده‌ها اشتباه تصمیم بگیرند. پس فقط چیزهای مرتبط و ضروری رو نگه دارید.

درواقع، بیشتر رزومه‌ها به خاطر همین اشتباهات ظاهراً کوچیک رد می‌شوند؛ نه به خاطر اینکه نویسنده‌، بد یا ناشایسته‌ است. رزومه یک ابزار فنیه که باید با قواعد خودش نوشته بشه.

اگه دوست دارید درباره‌ی این خطاها و ریزه‌کاری‌های مهم بیشتر بدونید، پیشنهاد می‌کنیم مقاله‌ی اشتباهات رزومه‌نویسی چیست؟ مشکلات و خطاهای رایج در رزومه رو هم بخونید. اونجا به صورت جداگانه و دقیق‌تر توضیح دادیم هر اشتباه‌ چطور باعث می‌شوند رزومه‌ ها رد بشوند.

دلایل رد شدن رزومه برای تازه کار ها

جوان‌ها و فارغ‌التحصیل‌ها خیلی وقت‌ها فکر می‌کنند چون تجربه‌شون کمه پس احتمال رد شدن بالاست، ولی واقعیتش اینه که رقابت بین تازه‌کارها شدیدتره. چون همه تو یک سطح هستند، شرکت‌ها دنبال نکته‌هایی می‌گردند که رزومه‌ها رو از هم جدا کنند.

رزومه‌هایی که خام یا خیلی عمومی نوشته شده باشند بین حجم زیاد متقاضی‌ها گم می‌شوند. مخصوصاً وقتی تقریباً ۴۶٪ از تازه کارها اعتراف کردند که به تعداد زیادی شغل هم‌زمان رزومه می‌فرستند، طبیعیه که خیلی از این رزومه‌ها شبیه هم دربیاد.

در کنار این، خیلی از شرکت‌ها اصلاً برای متقاضی‌های تازه‌کار، وقت بازخورد گذاشتن ندارند. برای موقعیت‌های ابتدایی، معمولاً معیار دقیقی هم وجود نداره، و تعداد رزومه‌ها اونقدر زیاده که رسیدگی به همه‌شون منطقی نیست. همین‌ها باعث می‌شه رزومه‌هایی که هدف مشخص ندارند خیلی راحت کنار گذاشته بشوند.

مثلاً فرض کنید فارغ‌التحصیل رشته IT هستید و رزومه‌ای که فرستادید با جمله‌هایی مثل
“توانایی کار تیمی، علاقه‌مند به یادگیری، مسلط به آفیس، آشنا با شبکه”
شروع می‌شه. این رزومه بین ده‌ها رزومه مشابه گم می‌شه چون هیچ تفاوتی با بقیه نداره.

حالا اگه همون رزومه رو بازنویسی کنید و بنویسید:

• پیاده‌سازی فرم ثبت‌نام با PHP و اتصال به دیتابیس MySQL
• تست و داکیومنت اپلیکیشن دانشجویی

و اضافه کنید که “در پروژه با خطاهای کاربران سروکار داشتم و همین باعث شد به کار پشتیبانی علاقه‌مند بشم”، اون وقت داستان فرق می‌کنه.
دو هفته بعد احتمالاً تماسی از منابع انسانی دارید!

پس رزومه افراد تازه‌کار باید کاملاً مشخص و هدفمند باشه. لازم نیست سابقه عجیب‌وغریب داشته باشید؛ کافیه نشون بدید که مهارت‌هاتون با نیاز شغل هم‌راستاست. مثلا پروژه‌های دانشگاهی، کار داوطلبانه، یا دوره‌هایی که گذروندید همگی می‌تونند “مدرک مهارت” باشند. ولی اگر رزومه رو یکسان برای هر شغل بفرستید یا جملات کلیشه‌ای بیارید، احتمالاً رد می‌شه.

دلایل رد شدن رزومه برای با تجربه ها

شاید عجیب باشه، اما افراد باتجربه هم به اندازه‌ی تازه‌کارها رزومه‌شون رد می‌شه، فقط دلایلش فرق می‌کنه.

یکی از دلایل اصلی “بیش از حد با تجربه بودن” هست. وقتی رزومه‌ شما سطح بالاتری از موقعیت مورد نظر رو نشون می‌ده، کارفرما ممکنه فکر کنه حقوق بالاتر می‌خواهید، انگیزه پایینی دارید یا زیاد توی اون شغل نمی‌مونید. اگه واقعاً قصد دارید مسیر شغلی‌تون رو عوض کنید، حتماً توی کاورلتر توضیح بدید چرا اون موقعیت شما مناسب هست.

مشکل بعدی رزومه‌ی باتجربه‌ها، وظیفه‌محور بودن‌ اون هاست. فقط نوشتن “مدیریت تیم” یا “برنامه‌ریزی پروژه‌ها” چیزی به کارفرما نمی‌گه. باید نشون بدید چه تغییری ایجاد کردید. مثلاً:
“هزینه پروژه را ۲۰٪ کاهش دادم و زمان تحویل را ۱۵٪ سریع‌تر کردم.”
این نوع جمله‌ها باعث می‌شن رزومه‌ شما زنده و نتیجه‌محور به نظر بیاد.

نتیجه گیری

رد شدن رزومه همیشه نشونه ضعف نیست. معمولاً چند اشتباه کوچیک باعث می‌شه رزومه از دور رقابت خارج بشه. خبر خوب اینه که اصلاح همین جزئیات ساده، احتمال دعوت به مصاحبه رو چند برابر می‌کنه.

رزومه در واقع داستان حرفه‌ای شماست؛ اگه شفاف، دقیق و درست تعریفش کنید، می‌تونه در چند ثانیه اول نظر کارفرما رو جلب کنه و مسیر شغلی‌ شما رو باز کنه. پس قبل از ارسال، یک بار دیگه با دقت مرورش کنید، ایراداتش رو حذف کنید و مطمئن شید برای همون موقعیت نوشته شده.

پرسش های متداول

۱. چرا بعد از ارسال رزومه هیچ خبری نمی شه؟

یکی از دلایل اصلی اینه که رزومه‌ شما با آگهی شغلی تطابق کافی نداره یا قالبش برای سیستم‌های فیلترینگ (ATS) قابل‌خواندن نیست. گاهی هم رزومه خیلی شلوغه و کارفرما در نگاه اول نمی‌تونه نکته مهمی پیدا کنه. حجم زیاد درخواست‌ها هم بی‌تأثیر نیست، پس اگه جوابی نگرفتید، اول از همه قالب، کلیدواژه‌ها و بخش مهارت‌هات رو دوباره بررسی کنید.

۲. چه اشتباه‌ هایی باعث می شه رزومه خیلی سریع رد بشه؟

غلط‌های تایپی، جمله‌های تکراری یا کلیشه‌ای، نداشتن دستاورد عددی، مهارت‌های نامرتبط یا توضیحات مبهم از رایج‌ترین خطاها هستند. رزومه‌ای که در چند ثانیه اول نتونه پیام واضحی بده، شانس ادامه پیدا کردن نداره. سادگی، نظم و مثال‌های واقعی بهترین سلاح‌های شماست.

۳. چطور رزومه‌ رو طوری بنویسم که بیشتر دیده بشه؟

ساده، ولی دقیق و هدفمند. به جای توضیح کلی از مهارت‌ها، دستاوردهای عددی بنویسید و برای هر موقعیت، رزومه‌تون رو شخصی‌سازی کنید. استفاده از کلیدواژه‌های مرتبط با متن آگهی، ساختار یک‌ستونه، فونت‌های استاندارد و نگارش تمیز کمک می‌کنه رزومه‌ شما هم از فیلتر سیستم رد بشه، هم برای چشم انسان خوش‌خوان‌تر باشه.

۴. تجربه زیاد یا خیلی کم چطور روی نتیجه تأثیر می‌ذاره؟

هم تازه‌کارها و هم افراد باتجربه ممکنه فقط به خاطر نحوه ارائه سوابق رد بشوند. تازه‌کارها معمولاً رزومه‌هایی شبیه به هم دارند و نقطه تمایز خاصی نشون نمی‌دهند؛ افراد باتجربه هم گاهی بیش از حد حرفه‌ای به نظر میان و نگرانیشون برای کارفرما اینه که زیاد دوام نیارند. راه‌حل چیه؟ شفاف توضیح بدید چرا اون موقعیت براتون مناسبه و رزومه‌تون رو متناسب با سطح شغل تنظیم کنید.